F1 tarihindeki en yakın on finiş
| . | . | . |
Slider Liste 10. 1967 İtalya Yarış – John Surtees vs Jack Brabham (0.2 saniye) 1/11 Fotoğraf: Kanatların ve yere basma kuvvetinin henüz kullanılmadığı, kirli havanın araçları birbirinden uzak tutmadığı günlerde, Monza’daki İtalya Grand Prix’si adeta bir bisiklet yarışına benziyordu. Araçlar, birbirlerinin tasarımlarını kullanarak birbirlerinden ayrışmaya çalışıyordu. 1967 yarışı da bu duruma bir istisna değildi, hatta döneminin en heyecanlı yarışlarından biriydi. Monza, araçların motorlarını öylesine zorluyordu ki, yarış dışı kalan birçok isim oluyordu. Bu yarış, Jim Clark kazanmasaydı bu kadar yakın finişi sebebiyle ünlü olmazdı. Clark, lastik pattlattığı için bir tur kaybedene kadar yarışa liderlik ediyordu. Lotus sürücüsü, liderliğe geri dönmek için mücadele etti ve yarışın bitimine sekiz tur kala liderliği tekrar ele geçirdi. Clark, sansasyonel bir geri dönüş zaferi elde etmek üzereydi ki, son turdaki yakıt pompası arızası buna izin vermedi. Bu arıza, John Surtees ve Jack Brabham’ın, Clark’ı geçmesine sebep oldu ve Surtees, Brabham’ı 0.2 saniye ile geride bıraktı. Bu zafer, 2006’da Jenson Button Macaristan GP’de kazanana kadar ikinci ve son Honda zaferi olacaktı. 9. 2002 Avusturya Yarış – Michael Schumacher vs Rubens Barrichello (0.182 saniye) 2/11 Fotoğraf: Listemizin dokuzuncu sırasında çok zorlu şartlar altında yaşanan bir finiş var. 2002 sezonu belki de Ferrari’nin, Schumacher-Todt-Brawn döneminin ezici baskınlığını gösterdiği bir sezondu. McLaren’in MP4-17 aracı dayanıklı olmadığını kanıtlamasıyla beraber, Ferrari’nin sezonun ilk aşamalarında ana rakibi BMW Williams oldu. Avusturya yarışına gelindiğinde Michael Schumacher, sezonun ilk beş yarışından dördünü kazanmıştı. Takım arkadaşı Rubens Barrichello, pole pozisyonunu almıştı ve neredeyse bütün yarışı lider şekilde götürmüştü ta ki takım tarafından pozisyonundan ve zaferinden vazgeçmesi istenene kadar. Rubens, pozisyonunu Schumacher’e vermek zorunda kalmıştı. Barrichello başlangıçta kendini savundu fakat sonuçta takımın baskısı galip geldi. Son virajdan çıkarken yavaşladı ve Schumacher’in sadece 0.182 saniye gerisinde kaldı. Kalabalıktan yükselen yuhalamalar ile geçen podyum seremonisi tahmin edersiniz ki çok tuhaftı. Schumacher, Barrichello’nun podyumda en üst basamağa çıkması konusunda ısrar ederek protokolü kırdı ve ardından ona birincilik kupasını verdi. Schumacher, beşinci şampiyonluğunu, Barrichello’dan iki kat fazla puan alarak elde etti ve bütün Avusturya olayını gereksiz hale getirdi. Ferrari sonuçta podyum töreni için para cezası aldı, ancak ceza yer değişimi için değildi. O yılın devamında FIA, 2003 sezonundan itibaren takım emirlerini yasaklamaya karar verdi ki bu uygulanması zor olan bir kuraldı. 8. 2000 Kanada Yarış – Michael Schumacher vs Rubens Barrichello (0.174 saniye) 3/11 Fotoğraf: Sutton Images Listemizde sıradaki yakın finiş, yine Schumacher ve Barrichello’ya ait. Bu finiş de yine Ferrari takım emirlerinin bir eseriydi ancak nispeten daha az tartışmaya yol açmıştı. Gilles Villeneuve pisti her zamanki gibi kuru-ıslak arasıydı. Schumacher yarışa poleden başlamıştı ve ikinci pit stopta yağmur lastiklerine geçmesinin ardından hâlâ liderliğini koruyordu. İlk virajda ufak bir pist dışı gezintisi yapmasının ardından Schumacher, Barrichello’ya karşı elde ettiği liderliği rahat bir şekilde sürdürüyordu. Yağmur şiddetini arttırırken, Barrichello Alman sürücüye yaklaşıyordu. Yarışın sonlarına doğru Barrichello, takım arkadaşıyla arasındaki mesafeyi çabucak kapatmıştı ancak Ferrari ona pozisyonunu korumasını söylemişti. Schumacher ve Barrichello bitiş çizgisine geldiklerinde aralarında sadece 0.174 saniye vardı. 7. 1954 Fransa Yarış – Juan Manuel Fangio vs Karl Kling (0.1 saniye) 4/11 Fotoğraf: Reims’teki 1954 Fransa Grand Prix’si, dünya şampiyonasının ilk günlerinde takım emirleriyle kararlaştırılan başka bir yarıştı. Grand Prix, sıralı 8 silindirli yakıt enjeksiyonlu bir motora ve aerodinamik bir gövdeye sahip, yüksek hızlı pist için uygun olan Mercedes W196’nın gecikmeli başlangıcına şahit oldu. W196, Juan Manuel Fangio’nun Mercedes’ten takım arkadaşı Karl Kling’e karşı tam bir saniye farkla pole pozisyonunu almıştı. Hans Herrmann’ın motor problemiyle yarış dışı kalmasının ardından sürücüleri zorlu ve yıpratıcı bir yarış bekliyordu. Sadece altı araç yarışı bitirebildi. Herrmann’ın yarış dışı kalmasının ardından Mercedes, yeni aracıyla herhangi bir risk almak istemedi ve Kling’e Fangio’nun arkasında kalması için talimat verdi. Çizgideki fark saniyenin onda biri idi. 6. 1961 Fransa Yarış – Giancarlo Baghetti vs Dan Gurney (0.1 saniye) 5/11 Fotoğraf: Reims’teki 1961 Fransa Grand Prix’si de tabiri caizse sadece iki atın koştuğu bir yarıştı ancak neyse ki bu sefer takım emirleri yoktu. Ferrari’nin önceki yarışlarda güçlü bir gösteri sergilemesinin ardından, yarış hafta sonuna hakim olması bekleniyordu. Şampiyona lideri Phil Hill, ilk başlarda yarışı lider götürüyordu ancak bir mücadele esnasında spin atarak pistin dışına çıktı. Hill’in takım arkadaşı Giancarlo Baghetti ise ilk yarışında parlamış ve onu yenmeye çalışan Porsche sürücüsü Dan Gurney’e karşı yarışı kazanmıştı. Jim Clark ise Lotus aracı ile ikiliden bir dakika sonra finiş görmüştü. 5. 1969 İtalya Yarış – Jackie Stewart vs Jochen Rindt (0.08 saniye) 6/11 Fotoğraf: Sutton Images 1969 İtalya Grand Prix’si, hız tapınağı etrafında akıp giden başka bir klasik festival oldu. Teknik olarak bütün zamanların en yakın finişi olmasa da, 1969 yarışı kesinlikle çok yakın 1-2-3-4 bitişi ile bahsedilmeye değer bir yarış. Yarışın son turunda, 4 araçlık bir grup adeta yıldırım hızıyla son viraja doğru ilerliyordu. İlk şampiyonluğunu kazanmak için mücadele eden Jackie Stewart; Jochen Rindt, Jean Pierre Beltoise ve Bruce McLaren’ı pistten savuşturmaya çalışıyordu. Beltoise son virajda içten dalarak liderliği ele geçirdi. Ancak, Stewart daha dar bir çizgi aldı ve bitiş düzlüğüne daha iyi bir çıkış elde etmeyi başardı. Stewart, Matra’dan takım arkadaşını gerisinde bıraktığı esnada Jochen Rindt de yarışı kazanabilmek için Stewart’ı zorluyordu. Stewart, Rindt’i sadece 0.08 saniye ile geçti, Onları, 0.17 saniye ile Beltoise ve 0.19 saniye farkla McLaren izledi. 4. 1982 Avusturya Yarış – Elio de Angelis vs Keke Rosberg (0.05 saniye) 7/11 Fotoğraf: 1982 Avusturya Grand Prix’si bu listede olmasa da olurdu ancak yine de ekledik. Osterreichring’deki yarış, bazı araçların yakıt ve lastikler için planlı pitstoplar yaptığı ilk yarış olarak tarihe geçti. Nelson Piquet ve Riccardo Patrese’nin Brabham BMW’si ilk çizgiden yarışa başladı ve sadece yarısı dolu depolarla yarıştılar. Ancak onların pitstoplarından sonra, her iki Brabham da mekanik sorunlar ile yarış dışı kaldı. Bu durum, Renault sürücüsü Alain Prost’u kolaylıkla öne çıkardı ancak yarışın bitimine beş tur kala o da yarış dışı kaldı. Prost’un yarış dışı kalması, aniden Lotus sürücüsü Elio de Angelis ve Williams sürücüsü Keke Rosberg’e yarışı kazanma şansı verdi. İkili son virajda peş peşe ilerliyorlardı fakat lider De Angelis virajı açıktan aldı ve Rosberg’e yanına gelmesi için bir şans verdi. Ancak De Angelis 0.05 saniye ile yerini korudu ve zaferi aldı. 3. 1986 İspanya Yarış – Ayrton Senna vs Nigel Mansell (0.014 saniye) 8/11 Fotoğraf: Yeni inşa edilen Jerez pistindeki ilk grand prix, tam anlamıyla türünün tek örneğiydi. Ayrton Senna, pole pozisyonunu Lotus aracı ile zafere dönüştürmeyi başarmıştı. Nigel Mansell, Williams’tan takım arkadaşı Nelson Piquet’yi geçmişti. Mansell, daha sonra Senna’yı geçmeyi başarmıştı ki sonrasında Senna, agresif bir hamleyle yerini geri almayı başarmıştı. Bu, Mansell’in Mclaren sürücüsü Alain Prost’a da bir sıra kaybetmesine neden oldu ve bu da onu yeni lastikler için pite girmek zorunda kalmasına neden oldu. Yeni lastiklere geçen Mansell, seri bir şekilde Prost’a verdiği sırayı geri aldı. Yeni lastiklerin avantajını kullanarak, kendisini umutsuzca engellemeye çalışan Senna ile arasındaki farkı kapattı. Son viraja girerken, Mansell ve Senna yan yana mücadele ediyorlardı ancak Senna, 0.014 saniye ile ilk sıraya tutundu ve böylece F1’in en ikonik finişlerinden birini sergilemiş oldular. Daha sonra Mansell, hem kendine hem de Senna’ya 7.5 puan verilmesi gerektiği konusunda şaka yaptı. 2. 2002 ABD Yarış – Rubens Barrichello vs Michael Schumacher (0.011 saniye) 9/11 Fotoğraf: Sutton Images F1, Eylül 2002’de Indianapolis’teyken, Michael Schumacher beşinci dünya şampiyonluğunu çoktan güvence altına almıştı. Ferrari’den takım arkadaşı Rubens Barrichello, Schumacher’in galibiyeti için kendisini geçmesine izin verilmesi talimatı verilen Avusturya Grand Prix’sinin acısını hâlâ yaşıyordu. Ancak, Schumacher’in şampiyonluğunu garantiye alması demek, Barrichello’nun şimdi özgürce Schumacher ile mücadele edebileceği anlamına geliyordu. Poleden başlayan Schumacher, Barrichello’nun önünde yarışı lider götürüyordu ve sezonun on birinci zaferini almak için kararlı bir şekilde ilerliyordu ancak bitiş düzlüğüne gelince ayağını yavaşça gazdan çekti. Barrichello, takım arkadaşının ne yaptığından emin değildi, başlangıçta o da geri çekildi, fakat sonra öne geçti ve Schumacher’in sadece 0.011 saniye önünde yarışı kazandı. Schumacher, ilk başta birinciliğe oynuyordu fakat sonrasında fikrini değiştirdi ve Barrichello’ya Avusturya’da verilen takım emirlerini düşünerek bir geri ödeme yapmaya karar verdi. Bu durum Amerika seyircisi önünde Formula 1’i iyi göstermemişti. Ancak yine de, Barrichello’nun dediği gibi “zafer zaferdir.” 1. 1971 Italya Yarış – Peter Gethin vs Ronnie Peterson (0.01 saniye) 10/11 Fotoğraf: Monza, yüksek hızlı yapısıyla heyecan verici mücadelelere ve yakın savaşlara ev sahipliği yapan bir pist olamya devam etti. İlk onun yakın şekilde finiş gördüğü 1967 ve 1969 yıllarının ardından, F1 tarihinin en yakın finişi 1971 İtalya GP’de yaşandı. 1969’la benzer şekilde pek çok yarışçı galibiyet için savaşırken, finişi geçtiklerinde beş yarışçı arasında sadece 0.6 saniye vardı. BRM aracı ile Peter Gethin, Parabolica virajının çıkışında liderliğe oturmuştu, Ronnie Peterson, François Cevert ve Mike Hailwood ise Gethin’i takip eden isimlerdi. Peterson, Gethin’i geçmek için yanına kadar yaklaşsa da Gethin finiş çizgisini, Peterson’ın 0.01 saniye önünde geçti. Podyumun son basamağında ise, Hailwood’u geride bırakan Cevert vardı. Yarış, ortalama hızın 242.615 km/s olması ile beraber, Formula 1 tarihinin hızlı yarışı olma unvanını kazanmıştı. Bu rekor ise 32 sene sonra, 2003 İtalya Grand Prix’sinde kırıldı. Stirling Moss, BRM P25 11/11 Fotoğraf:
tr.motorsport
En güncel Motorsporları haberleri için sosyal medyada TRmotosports’u takip edin.
facebook.com/TRmotosports
twitter.com/TRmotosports
instagram.com/trmotosports/
linkedin.com/company/trmotosports-com
