Formula 1 takım patronu değişikliklerini tetikleyen şey neydi?

Sebastian Vettel’in Formula 1 yaz tatilinden önce emekli olma kararının, Fernando Alonso’nun Aston Martin’de, Pierre Gasly’nin Alpine’de ve Nyck de Vries’in AlphaTauri’de olduğu bir olaylar zincirini nasıl başlattığını hatırlayın. (Oscar Piastri’nin McLaren’a geçme sürecinde yaşananları da görmezden geliyoruz.)
Çok daha ender olan şey, bu tür çılgın değişikliklerin F1 takım patronları piyasasında yaşanması.
Geçen kış Otmar Szafnauer’in Aston Martin’den Alpine’e geçişinin gösterdiği gibi, Formula 1’de üst düzey yöneticilerin hareketi alışılmadık bir durum olmasa da, dört takımın gelecek yıl yeni takım patronlarına sahip olacağı gerçeği oldukça aşırı bir durum oldu.
Öncelikle Ferrari’nin Fred Vasseur’u yeni takım patronunu olarak duyurduğu, ardından McLaren’in Andreas Seidl’i kaybetmesi ve onun yerine Andrea Stella’yı terfi ettirmesinin şokuyla gölgede kaldığı, bu kadar çılgın bir günün yaşandığını hatırlamak zor.
Ferrari, Alfa Romeo, McLaren ve Williams’ta bu hafta yapılan değişikliklerin hepsi biraz farklı koşulların sonucu olsa da, onları birleştiren ortak bir tema var: Formula 1’in bütçe sınırı döneminde para, daha önce hiç olmadığı kadar takım patronunun kontrolünde olması.
Daha birkaç sezon önce dahi, takım patronlarının kilit rollerinden birinin şirket yönetim kuruluna veya ana araç üreticisine gitmek ve doğru işi yapmak için gereken fonu çıkarmaya çalışmak olduğu bir dönem vardı.
Ve eğer istek gridde yükselmek, potansiyel bir düşüşü tersine çevirmek veya bir araç konseptinin yanlış anlaşılmasını ele almaksa, işleri yoluna koymanın en iyi yolu farklı bir çek yazılmasını istemekti. Bu sayede takım, daha iyi performans için olması gerektiği gibi harcama yapabilirdi.

O günler artık çok geride kaldı. Bütçe sınırı yürürlükteyken, Formula 1 artık hataların fazladan parayla telafi edilebileceği bir rekabet ortamına sahip değil.
Bunun yerine artık önemli olan verimli, disiplinli, düzgün bir plana sahip olmak ve her şeyden önce akıllı olmaktır.
Artık bütçeler eşit olduğu için, rakiplerin daha büyük bütçeleri olduğu için daha iyi performans gösterdiği bahanesinin arkasına saklanmanın da mümkün olmadığı anlamına geliyor.
Şimdi herkes için durum aynı. Bu durumda her şeyi mahvediyorsanız, bu sadece sizin hatanızdır.
Modern Formula 1’deki takım patronları, pistteki hedeflere ulaşılıp ulaşılmadığına bakılmaksızın her zamankinden daha fazla sorumluluğa sahipler.
Jost Capito’nun durumunda Williams, sahibi Dorilton Capital’in Formula 1’in yeni kurallar döneminde beklediği ilerlemeyi sağlamadı. Bu nedenle takım, kendisi ve teknik bölümün başına getirdiği FX Demaison ile devam etmeme kararı aldı.
Mattia Binotto’nun istifası, Ferrari Başkanı John Elkann ve CEO’su Benedetto Vigna’nın, Maranello’nun 2022 sezonunda yapması gereken her şeyi yerine getirmediğine inandıkları için ona olan inançlarını kaybetmelerinin ardından geldi.
Ferrari’nin Vasseur’u seçme ve Sauber’in Seidl’i yeni CEO’su olarak getirme eğilimi, bütçe sınırı zihniyetiyle en çok neye ihtiyaç duyulduğunu iyi anlayan üst düzey yönetim figürlerini tercih etmenin bir sonucu olarak ortaya çıktı.
Bugünlerde performans, her yarışta bir ön kanat güncellemesi getirerek gelmiyor çünkü bütçe sınırı döneminde para bu şekilde kullanılamıyor.
Bunun yerine ilerleme, kazanımların etkili bir şekilde ucuza gelmesi gereken alanlarda daha iyisini yapmakla ilgilidir.
Organizasyonun her üyesinden paranın karşılığını maksimum düzeyde alabilmek için personel seviyelerinin ve atamaların en iyi nereye odaklanması gerektiğini bilmeniz gerekiyor.

Herhangi bir harcamanın %100 araç performansına yönelik olduğunu ve boşa gitmediğini garanti etmek için kuralı ve muafiyetleri tam olarak anlamanız gerekiyor.
Bilgisayar ekranında araç konseptleri ile gelen tasarımcıdan, yarış günü tekerlek değiştiren pit ekibine kadar her seviyede her şeyin en iyisine sahip olduğunuzdan emin olmalısınız.
Sürecin her adımında, her bireyin gücünü kullanması gerekir çünkü artık sistemde zayıflıkları örtecek fazlalıklar bulunmuyor.
Bu nedenle takım patronlarının motive edici olmaları ve birliklerini ileriye götürmelerine yardımcı olmaları gerekir. Bu yolda takımdaki herkesin yaptıkları işe ve çıktıkları yola tam olarak inanmalarını sağlamaları gerekir.
Günümüzde kilit nokta, güncellemenin tam olarak ne zaman yapılması gerektiğini belirlemek. Yıl başında güncellemeler konusunda hızlı olup, daha sonra para bittiği için öylece kalmak istemezsiniz.
Aynı şekilde, ilk başta çok sakin kalıp güncellemeleri sezonun son aşaması için bırakırsanız, geride kalma riskiniz olur.
Bunun yerine, her şeyi doğru zamanda yapmanız gerekir.
Bütün bu unsurlar, ancak sistemi bilen, onu yaşamış ve solumuş, kurnaz ve deneyimli bir takım patronundan beklenecek şeylerdir.

Geçen yılın sonunda Seidl yönetimindeki McLaren’in bir işe alım kampanyası başlatması muhtemelen bir tesadüf değildi çünkü artık bütçe sınırı altında işlerin en iyi nasıl yürüdüğünü gören Seidl, iyileştirebileceği alanlar olduğunu biliyordu.
Seidl, Abu Dhabi GP’de “Bu nedenle, Formula 1’i şimdi nasıl çalıştığımız konusunda sinerjiler ve verimlilikler bulmak için, aynı zamanda bir bütçe sınırı ortamında çalıştığımızı bilerek finans departmanıyla birlikte çok sıkı çalıştık.”
“Bu, hemen hemen iki ay önce, gelecekte işleri daha fazla paralel olarak yapabilmek, daha fazla insanın mevcut olmasını sağlamak için daha fazla mühendis işe alma konusunda oldukça önemli bir kampanya başlatmamıza izin verdi.” demişti.
Takım patronlarını daha önce hiç olmadığı kadar ilgi odağı haline getiren şey, bütçe sınırını zorlayan bu yaklaşım değişikliği, teslim edebilecek deneyimli, istikrarlı ve akıllı ellere duyulan ihtiyaçtır.
Bu tür bir ekstra etki, beraberinde ekstra sorumluluk getirir. Bu, işler yolunda gittiğinde ekstra zafer anlamına gelir ancak aynı zamanda işler yolunda gitmediğinde artık ateş hattında olduğunuz manasına gelir.